Lees hier de samenvatting en de meest belangrijke oefenvragen van Forensische Victimologie

• 1 Hoorcollege 1. Emancipatie en juridische kaders

  Dit is een preview. Er zijn 55 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 1
  Laat hier meer flashcards zien

• Slachtofferemancipatie en de korte geschiedenis hiervan. Wat zijn verschillende factoren die hebben gemaakt dat het slachtoffer weer een rol gaat krijgen in het strafrechtproces.

  Door toename van mondigheid van burgers, terroristische acties in de jaren 70, opkomst van vrouwenbewegingen, en de belangrijkste de toename van criminaliteit.

• Die toename van criminaliteit, de VERMEENDE toename van criminaliteit (wij denken dat het gevaarlijker is dan dat het werkelijk is).waarom vermeend?

  Er bleek een toename van criminaliteit, maar dat kwam ook omdat zij naast politiegegevens ook door middel van slachtofferenquetes de aanwezigheid van criminaliteit meten.

• Hoe moeten de genoemde kenmerken niet geinterpreteerd worden?

  De genoemde kenmerken moeten niet worden geinterpreteerd als limitatieve voorwaarden voor een succesvolle slachtofferbeweging; soms zijn 1 of 2 kenmerken voldoende om veranderingen ten behoeve van een groep slachtoffers in gang te zetten. Dé slachtofferbeweging bestaat dus niet.
  
  

• Voorbeeld tentamenvraag: Welke van deze kenmerken hebben een endogeen karakter? Leg uit waarom.

  ..

• We beginnen met WOII.vlak na de oorlog vond slachtoffermarginalisatie plaatswat was kenmerkend voor slachtoffersperspectief van de Neurenbergerprocessen

  Slachtoffers hadden geen enkele rol tijdens die processen, geen spreekrecht, geen vordering tot schadevergoeding, uitsluitend als getuige .
  
   Foto: Neurenbergprocesses. Tijdens de Neurenbergprocessen waren geen slachtoffers (van de Holocaust) als toehoorders aanwezig. Wel werden enkele overlevenden van de vernietigingskampen als getuigen ondervraagd tijdens de zittingsdagen.

• Er was een subgroep slachtoffers die hier een uitzondering vormden, wie

  De verzetsstrijders, die bijvoorbeeld gemarteld waren geweest of gevangen waren gezet.
  Al vóór het einde van de Tweede Wereldoorlog bundelden verschillende verzetsorganisaties de krachten om na de oorlog erkenning te krijgen. Dit deden zij, zoals je op de foto kunt lezen, onder de naam ‘Stichting 1940-1944’. Op de foto zie je een plaquette op het pand aan de Keizersgracht in Amsterdam, waar de stichting gehuisvest was. Verzetsstrijders vormden de eerste groep slachtoffers waarvoor de overheid compensatieregelingen in het leven riep. Zoals we later zullen zien, zijn deze regelingen vanuit forensisch-victimologisch perspectief erg interessant!

• Wanneer werden er ook voor mensen die in kampen hadden gezeten en op andere manieren slachtoffer waren geworden van de oorlog regelinhen getroffen?

  Het begon pas 15 jaar na de bevrijding, begin jaren 70.

• Wat was een van de eerste keren dat de slachtoffers van een misdaad erkend of in ieder geval gezien werden?

  De drie van Breda zouden gratie krijgen, toen is Hoogleraar Basitiaans psychiatrie Leiden, die kwam op voor de KZ syndroom, kwam op voor de slachtoffers, vroeg om vergoedingen en hulpverlening,.

• hoe was de hulp voor slachtoffers tot de jaren 70 en erna?

  Dat er na de WOII (voor het eerst) hulpverlening kwam voor slachtoffers. Practische hulp zoals huisvesting kleding en voedsel en medische zorg.
  
  Begin jaren 70 begon de lobby van Bastiaans met de opkomst van psychosociale hulpverlening.

• Hoe was de hulpverlening boor slachtoffers van WOII?

  De hulpverlening na de oorlog werd aanvankelijk gekenmerkt door een gigantische versplintering. Dat kwam enerzijds door gebrekkige communicatiemiddelen; omdat veel telefoonlijnen en andere middelen van communicatie niet (goed) functioneerden, konden hulpverleningsacties slecht gecoordineerd worden. 
  
  
  Anderzijds kwam dit door de manier waarop hulpverlening in die tijd geregeld was; Nederland was na de oorlog nog geen verzorgingsstaat. Ondersteuning van hulpbehoevende burgers vond vaak plaats via particuliere initatieven (bijv. armenzorg) of de kerk (die later dus als grote slachtoffermaker te boek kwam te staan).