Lees hier de samenvatting en de meest belangrijke oefenvragen van peterVerheyen

• 1 2 fasen van interactiegerichte benadering

  Dit is een preview. Er zijn 2 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 1
  Laat hier meer flashcards zien

• Wat zijn de fase van individueel naar interactiegerichte benadering?

  - gezinsoverleg
  - symptoomverheldering
  - probleemverheldering
  - probleembespreking
  - symptoomhantering

• Wat zijn de argumenten om de ouders te betrekken bij de begeleiding?

  - vanuit een DIAGNOSTISCH oogpunt: wanneer de HV tijdens het intakegesprek niet helder kan krijgen waar de symptomen van de cliënt mee te maken hebben
  - vanuit een THERAPEUTISCH oogpunt: ouders worden hier gevraagd om hun advies te brengen en worden dus als deskundige betrokken bij een problematisch gezinslid.
  - vanuit EFFICIENTIE EN EFFECTIVITEIT: ouders gaan dagelijks om met cliënt, daarom kunnen zij meer de kans om te helpen dan de HV.
  - vanuit het FUNCTIONELE oogmerk: de functie van ouders als doel

• Wat is zijn voorstellen bij fase 1 als het om een volwassenen gaat?

  - Het is dan het beste om eerst via de aangemelde cliënt te proberen de partner te betrekken bij de behandeling
  - om de drempel te verlagen is het soms nodig om eest met elk individu apart te praten, zonder de cliënt.

• Wat neem je waar tijdens de eerste fase?

  (gezinsoverleg)
  - hoe reageert de partner/ouder op het voorstel om deel te nemen aan de behandeling
  - staat hij daar welwillend, gereserveerd of afwijzend tegenover.

• Wat WIL je bereiken in de tweede fase

  (symptoomverheldering)
  - onderzoeken en vaststellen wat de klacht is e nwaarvoor hulp wordt ingeroepen
  - helder krijgen hoe de cliënt en gezinsleden met elkaar omgaan

• Wat DOE je in de tweede fase?

  (symptoomverheldering)
  - stellen van amnestische vragen:
  = wat is het symptoom waarvoor hulp gehaald wordt
  = wanneer is het voor het eerst begonnen en wat speelde er toen in het leven van de cliënt
  = wanneer treedt het symptoom meestal op
  = wat zijn de gedachten van de cliënt of het gezin over het symptoom
  = waar heeft het volgens hen mee te maken

• Wat NEEM je waar in de tweede fase?

  (symptoomverheldering)
  - Waar zit de cliënt mee en hoe vraagt hij hulp
  = zeker zo belangrijk als het lusiteren wat de cliënt zegt, is kijken hoe dat hij het zegt
  - hoe praat hij over de klachten?
  = met dus goed op HOE cliënten hun problemen verwoorden en op welke wijze zij daarover met jou en met anderen praten
  - proef de sfeer van de omgang tussen partners en gezinsleden
  - Het belang van hoe mensen met zichzelf en met anderen omgaan wordt onderschat in de pyschiatrie waar de anamnese van de levensgeschiedenis de belangrijkste bron van diagnose is.

• Wat DENK je in de tweede fase?

  (symptoomverheldering)
  - kun je al enig verband zien waarvoor deze cliënt dit symptoom ontwikkeld heeft, gezien de manier waarop hij over de klacht praat, de manier waarop hij zich presenteert, hoe hij eruit ziet en hoe anderen met hem omgaan?
  - wat signaleert het symptoom?

• 2 Bespreek de kenmerken van een duurzamen en gelukkige partnerrelatie

• Wat zijn indicaties voor een duurzame partnerrelatie

  - 5 x meer positieve interacties als negatieve
  - vooral positieve kenmerken in elkaar zien als iets intern, stabiel, globaal en controleerbaar (vb vriendelijkheid)
  - negatieve kenmerken wijten aan externe, onstabiele, oncontroleerbare en situatiespecifieke oorzaken (vb lichtgeraakt door vermoeidheid)
  - realistische verwachtingen en een steunnetwerk

• Wat zijn indicaties voor een gelukkige partnerrelatie?

  - bij conflict partners niet polariseren in zagende en zwijgende eigenschap
  - meer positieve dan negatieve in elkaar en in de relatie zijn
  - geven van steun aan elkaar
  - 'gevoel van discretie': empathisch in dagdagelijkse dingen, andere niet kwetsen en inaccuraat zijn als de relatie onder druk staat
  - partners zijn emotioneel gehecht en zijn een veilige haven voor elkaar