Startpagina / Samenvattingen / Basisboek criminologie / cultureel-criminologie-criminaliteit

Kritische en hedendaagse stromingen in de criminologie - Culturele criminologie

4 belangrijke vragen over Kritische en hedendaagse stromingen in de criminologie - Culturele criminologie

Wat is culturele criminologie?

De culturele criminologie is een relatief nieuwe stroming die raakvlakken heeft met de subculturele en strain theorieën.
Bouwt voort met een deel van de methoden van Chicago school, vooral daar waar studenten de wijk in gingen om informatie te verzamelen over de gewoonten en meningen van de bewoners door observatie en interviews
Wat betreft gedachtegoed en uitgangspunt voor onderzoek heeft de culturele criminologie meer overeenkomsten met het symbolisch inter-actionisme en de kritische stromingen binnen de criminologie.

Hoe wordt de culturele criminologie ingedeeld?

Deze stroming is moeilijk in te delen.
Diverse onderzoekers deden een poging om de culturele criminologie te definiëren.

Citaat (Hayward en Young, 2207):
'het beschouwt criminaliteit en de organen en instellingen die zich met de bestrijding ervan bezighouden als producten van cultuur - als creatieve constructies.

Wat staat in de culturele criminologie centraal?

Volgens Siegel (2010) staat in de culturele criminologie de verhouding tussen misdaad en cultuur centraal.
Migratie, economische en technologische veranderingen hebben invloed op de culturele context waarbinnen criminaliteit ontstaat.

Hoe doen culturele criminologen onderzoek?

'de methode (etnografisch onderzoek) wordt niet veel toegepast in de criminologie, maar het is de missie van culturele criminologen om te laten zien dat het in de criminologie gaat om mensen van vlees en bloed' (Siegel).
Het maken van biografieën.
Analyses van beelden en media (Althof).
Online onderzoek naar de relatie tussen criminaliteit, de bestrijding daarvan en de relatie met cultuur (Nagy).