Lees hier de samenvatting en de meest belangrijke oefenvragen van Biblical Theology of the New Testament

• 18 Paulus en de Wet

  Dit is een preview. Er zijn 52 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 18
  Laat hier meer flashcards zien

• Hoe spreekt het OT en het vroege Jodendom over de wet?

  Met diepe vreugde en dankbaarheid voor de gave van de wet (vgl. bijv. Ps. 1:1-2; 19:9 [ET 19:8]; 119:14, 24, 77, 92, etc., en voor Paulus zelf, Rom. 2:17-18; 7:22).

• Waar vloeide die vreugde uit voort?

  Uit het feit dat Israël zich uitverkoren voelde door God, verlost uit de slavernij in Egypte en de Thora toevertrouwd bij de Sinaï.

• Wat is de wet vanuit OT perspectief?

  De geopenbaarde orde voor het leven, die God genadig aan Zijn eigen volk gaf, om hen te helpen een goed leven voor God en mensen te leiden.

• Waaruit blijkt het nauwe verband tussen Israëls uitverkiezing, bevrijding, verbondsverplichtingen en het volgen van Gods geboden?

  Bijvoorbeeld uit Deuteronomium 4:7-18, 32-40. De teksten over de wet spreken nooit over de wet. De teksten over de wet spreken nooit over het werken aan verlossing door menselijke wettelijke gehoorzaamheid. Maar ze zeggen wel dat afwijken van de weg van de wet vervloeking en de dood met zich meebrengt (vgl. Deut. 30:15-18).

• Wat wordt verstaan onder covenantal nomisme? (Sanders)

  Het drukt het idee uit dat Israël noch deelname aan Gods verbond kan winnen, noch het eschatologisch kan verdienen door de geboden te houden.  Wet is geen optelsom voorschriften, maar teken van Israëls verkiezing. Geen last maar een verrukking. 
  
  Idee was er al voor Sanders Noth en Conzelmann.

• Waarom is verbondsnomisme misleidend?

  De gebruikelijke vertaling van בְּרִית (bərît) en διαθήκη (diathēkē) door "verbond" is ontoereikend voor het OT. Beide termen betekenen voornamelijk "regeling" of "verplichting". "Waar over Gods berit wordt gesproken of waar God een berit maakt, wordt dit opgevat als Gods belofte of als Gods verplichting voor het volk, zijn gebod of wet". Verbond betekent gewoon Thora. Verbondsnomisme is een tautologie. het mist de differentiatie die nodig is om precieze informatie te geven over het Oudtestamentisch-Joodse begrip van de Torah.

• Wat is het vroegste begrip van de OT wet?

  Dat is in de decaloog te vinden (God en Zijn volk). 
  In deze geboden werd Israëls levensorde voor God geschetst en onder Gods bescherming geplaatst. 

• In 6e eeuw werd begrip achterhaald, hoe?

  Vanwege ballingschap. 
  
  Volgens Leviticus 10:17 en 17:11 heeft God gezorgd voor de beslissende instelling van de verzoeningscultus en het verzoeningsoffer om de priesters in staat te stellen verzoening en vergeving van zonden te bewerkstelligen voor zowel de individuele Israëliet als het volk als geheel. Dit opent een nieuw leven van heiligheid voor God. In Ezechiël 20:25-26 bekritiseert de priester en profeet Ezechiël radicaal de vroegere cultuswet van vóór de crisis.
  
  De sabbat kreeg nu een  belangrijke plaats omdat de tempel was verwoest.

• Wat is de Thora in het farizeïsche begrip?

  De Thora is de heilige wil van God die op de Sinaï werd geopenbaard; het bezit van de Thora onderscheidt Israël van alle andere volken.
  
  Ook Paulus  veronderstelt dit + dat dit een voordeel van Israël t.o.v. Niet-Joden blijft. Romeinen 2:17-20; 3:2; 9:4.
  
  De Thora wordt beschouwd als de (eerste) wet die door Mozes op de berg Sinaï werd geopenbaard en als de orde van de kosmos, door God geschapen vóór de schepping van de wereld en identiek aan de pre-existente wijsheid. 

• Wat is de plaats van berouw in het Jodendom?

  Een belangrijke plaats: De Joodse verzekering van verlossing berust op het berouw dat God verlangt en garandeert, de werken van berouw die daarmee gepaard gaan en de God die genadig naar berouw omziet. Dit geldt zowel voor individuele Israëlieten als voor het volk als geheel.