Lees hier de samenvatting en de meest belangrijke oefenvragen van Van diagnostiek naar behandeling I

• 1 Week 1

• 1.2 College Stoornissen vs. onderwijsbehoeften

  Dit is een preview. Er zijn 5 andere flashcards beschikbaar voor hoofdstuk 1.2
  Laat hier meer flashcards zien

• Wat wordt er verstaan onder de dimensionele (continue) benadering? (Pamijer, 2008)

  Stoornis wordt bekeken met een continuüm van minder naar meer kenmerken en gradaties van ernst van normaal naar pathologisch

• Wat wordt er verstaan onder categorische (discontinue) benadering?

  Stoornis wordt bepaald door middel van een 'cut-off point' waarbij alle scores die hieronder liggen normaal zijn en alles erboven pathologisch is

• Wat is reïficatie als gekeken wordt naar diagnostische categorieën?

  Reïficeren of 'verdinglijken' wil zeggen dat van een abstract begrip/concept een zelfstandig ding/eenheid wordt gemaakt. In de context van ziekte/gebrek wordt het toenemend aantal mensen met bijvoorbeeld ADHD als een voorbeeld van reïficatie genoemd omdat ADHD geen concept op zichzelf is maar een verzameling kenmerken die wij clusteren tot een stoornis.

• Wat is het gevaar van reïficatie?

  - redeneren in termen van 'ziektes' in plaats van 'afspraken' (over clusters)
  - gaan uit van het idee dat één specifieke oorzaak gebonden is aan één stoornis 
  - schijnexactheid: op zoek willen gaan naar één oorzaak waarbij één oplossing/behandeling past terwijl dit niet (altijd) haalbaar is

• Waarvoor zijn categorische bepalingen wel nodig?

  Voor praktische doeleinden zoals: wanneer geven we medicatie en wanneer is een intensieve behandeling nodig of heeft de cliënt genoeg aan psychoeducatie?

• Wat is positiever aan de dimensionele benadering?

  - vaak betrouwbaarder en meer valide 
  - beter voor het vaststellen van onderwijs- en zorgbehoeften omdat ook hulp kan worden geboden bij matige problematiek

• Wat is het voordeel van stoornis-labels in het onderwijs?

  - toegang tot PGB wanneer stoornis is vastgesteld zodat extra hulp kan worden geboden 
  - bevorderen van acceptatie, tolerantie voor gedrag, altruïstische reacties
  - verhoogd inzicht bij kind zelf 
  - transparante communicatie (vooral tussen deskundigen)
  - kan leiden tot behandeling en actie 
  - kan leiden tot stellen van reële doelen

• Wat is het nadeel van stoornis-labels in het onderwijs?

  - te veel gericht op tekorten in kind 
  - kan leiden tot negatieve verwachtingen en negatieve stereotypen over kind
  - label kan leiden tot perceptie van zwaardere problematiek en negatieve emoties en stress bij de leerkracht
  - kan leiden tot minder vertrouwen bij leerkracht in eigen mogelijkheden om kind te onderwijzen 
  - stoornislabels corresponderen onvoldoende met schoolgedrag en onderwijsbehoeften

• Wat is 'labeling bias'?

  Het verschil in verwachtingen of percepties op grond van het feit dat een leerkracht al dan niet gehoord of gelezen heeft dat iemand een stoornislabel heeft

• Wat hebben Sayal et al. (2010) gevonden in onderzoek naar langetermijneffecten van vroege labeling (4/5 jaar) bij kinderen met ADHD?

  Een hogere score op hyperactiviteit en aandachtsproblemen op 10/11 jarige leeftijd